tutku? tutuklu?

-birbirine karşılıklı ve sırayla zarar verme, can acıtma dürtüsü, kendini bu döngüden ilk kurtaran mutlu diğeri aşık mı olur.
-bir şeyleri ölesiye istemenin ulaşınca aynadaki buhar gibi bitivermesi.
-her şeyin fazlası.
-insana saçma şeyler yaptırması.
-vazgeçemediğin, durup durup huzurunu kaçıran bir duygun. hayatın berrak bir kıvama kavuşmuşken, geçmişin denen o kutudan pörtleyip önüne sıçrayan yaylı bir jokerdir tutkun. esiri olduğun, bilinçaltının söküp atamadığı bir enfeksiyondur. öksürürsün arada bir.. rüyana girer hastalığın. yine üzülürsün, yeniden düşünürsün, gönlün yine bir tökezler. ama adı "tutku"dur.. sana bir şey katmayacağını hatırlar, hayatına devam edersin.
-yeniden canlanmayan tutku: uzuunca süre birlikte olup: hala "biz hala ilk günkü tutkuyla birbirimizi seviyoruz.." diyenler yalan söylüyor? : tutku diil o duygu: aşk filan, ya da alışkanlık-ki, kolay kolay vazgeçilemiyor alışkanlıklardan:
ama tutkudan yoksundur alışkanlıklar..
-huzura öfkeli, dinginliğe kızgındır.yarı deli duygular bütünüdür.diken üstündedir hep, rahata gelemez pek.
-saplantı?
-tutku yoksunu insanlar vardır bi de.. herşey renksizdir onlar için, tadları yoktur, kokuları yoktur, sıkıcıdırlar.. heyecandan bi haber, sıkıcılık had safhada.. bazen canlarını acıtıp, yaşıyor musun sen, hı?? diye sormak gelir içimden, o kadar ölüdürler gözümde çünkü..
-tutku duyduğunuz kişi ya da edim, her neyse onu "tutar"sınız. onu tuttuğunuz sürece akıp giden zamanı durduruyor, ölüme meydan okuyor gibi hissedersiniz. tutku boş bir yalvarıştır. herşeyin bir sonu olduğunu kabul etmeyen insan gönlünün mantıksızca direnişidir.
-yapmamak gerektiğini bile bile yapmaktır. dünyayı tutarlılığın sıkıcılığından kurtaran, insanı farklı kılan, yaşamı o kendine has karmaşa ve anlaşılmazlığa sokandır. düşünüp taşınıp bir doğruya tutunduktan sonra 'sikerim' deyip yaşamaya bakmaktır, gamsızlıktır.
-mantığın tersi, maymun iştahlılık. insanı insan edendir. mojo dur, inattır,"yapma, uslu dur" diyen içindeki sese bir tane çakandır.