...

"Acıdan kendinden geçtiğinde hissizleşirsin ya, o anı çok severim ben. Hissizsindir. Yokolmuştur üzüldüğün herşey. Donakalırsın. Yok artık demenin ötesidir o an. Farklı bir boyuttasındır. Beynin beklemeye alır kendini. Gözlerinden yaş gelmez artık. Ya da soğuk gelir. Belki de damla damla akar hissiz yanaklarından. Sümüğün karışır gözyaşınla, sallanır dudağının üzerinden. Vücudunda tek eğlenen yaratık odur o anda. Aynaya bakarsan sen de eğlenirsin 1 anlık.
O hissizlik.. O uyuşmuşluk...
Kızamazsın kimseye. Söyleyecek 5 gblık bir flashdisk dolusu sözün vardır.
"Başlayayım bir yerden" diye yeltenirsin, kelimelerden bir boşluk oluşur kafanda.
Söyleyecek söz de kalmamıştır artık..
Silinip gider karşındaki..
hayatından bir insanı her sildiğinde,
Kendi yönlerinden birini yokedersin..
Ardından döktüğün gözyaşları değmiyorsa eğer,
gözyaşlarını geri çekemezsin,
ama bir sonrakileri yutabilirsin, saklamak için bir sonraki gülümseyişlerine.."



bu satırları kimin yazdığını bilmiyorum. bi anda çıktılar karşıma bende bir solukta okudum. içimden bişeyler koptu işte sonra, yazayım dedim. kime aitse de burdan teşekkür edeyim dedim.. :)