6 Ekim 2009 Salı

...

uykudan uyanınca, yemek yerken, birileriyle oturmuş güzel güzel sohbet ederken, yolda yürürken bi anda içimden o cümle çıkıveriyor. kafamdan başlayıp hızla ayak uçlarıma kadar iniyor içimdeki sesin yankısı. şok etkisi gbi. insan zaten bildiği bişeyi tekrar tekrar kendinden duydukça nasıl böyle şaşırır, nasıl böyle inanamaz?

bünyem hep aynı tepkiyi aynı cevabı veriyor bu sese... "gerçekten de..."

rüyamda görüyorum bazen. uykuya dalmakla dalmamak arasındaki o anda genelde. belki de hayaldir sadece..

ordan sen de bizi görüyor musun?

......

çok uzaklarda değilsin biliyorum. uykumda gelip öp beni.. hissedicem söz..

Hiç yorum yok: