6 Ekim 2009 Salı

kötü gün 'dostlarıma'.

karşındaki için sadece adettendir diye bilinen şeyleri yapıyor olmak arkadaşlık dostluk değildir. olmayacaktır.
en azından benim için.

bu sadece insanlıktır.

ve kötü günler geçirmenin tek iyi yanı kim daha insan kim daha dost kavramını bi süreliğine şeffaflaştırmış olmasıdır.


hep söylüyorum; bazen birşeylerden emin olabilmen için,birilerinin canını gerçekten yakması gerekir. yada aslında bildiğin ama inanmak istemediğin şeyler vardır,ve karşındaki öyle birşey yapar ki bildiklerini görmezden gelmeye yüzün kalmaz kendine karşı..

biz insanlar 'en'ler veririz insanlara. en yakınım, en kardeşim, en sevdiğim, en güvendiğim, en en en...

genelde bizi en çok üzenler mutlaka sizden zamanında birkaç 'en' kapabilmiş olanlar oluyor.
ve bu 'en' kolay geri alınmıyor. geri almak için ödenen bedel kişiye göre değişir. ama can yanması herkeste ortak olandır..

2 yorum:

Bir Yerlerden dedi ki...

en çok "en"ler üzüyor, elde değil
Çünkü insan birtek onlarınkine hazırlıksız oluyor

bir de şarkıya bayıldım

mena. dedi ki...

hazırlık yapmalarla da yaşanmıyor ama.enlersiz yaşanmadığı gbi.
tşkler buarada..