dün kasiyer kıza aldıklarımdan birini poşete koymayı unuttuğu ve bnm ankamall den çıkarken farkedip geri dönüp almak zorunda kaldığım için delicesine bağırdım. bağırıp çağırıp laftan açıklamadan anlamayan huysuz müşteri oldum resmen. tekrar açık havaya çıkıp yağtığım şeyin saçmalığını ve kasiyer kızcaazın çaresiz bakışlarını düşünüp kendime sinir olmakla meşgulken yolda bi amca gördüm.70 yaşlarında filandı. sinirim gitti yerine daha kötüsü geldi o adamı görünce.sorduğu soruya cevap verdikten sonra boynuna sarılmak isteyip yapamayınca da oturup yol kenarında bir güzel ağladım. amca uzaklaştı ben ağladım.evet yaptım bunu kimse kusura bakmasın ama yaptım.en yakın arkadaşımın yanında hatta kardeşimin yanında bile kolay kolay ağlayamayan ben tek başıma sokak ortasında ağladım!

daha neler görcez bakalım.