Sevgili aklım;
sana bu barışma mektubunu yazana kadar çok düşündüm.
seni zaman zaman çok ihmal ettiğimin, adeta yokmuşsun gibi davranıp seni kırdığımın yaraladığımın farkındayım.seninde bana yaptıklarının aslında tek bu yüzden olduğunun da farkındayım. ama inan hep kalbimdesin. en sevdiğim olsanda bunu belli edemiyo olabilirim. ilgimi başka şeylere özellikle de o sağı solu,önü arkası belli olmayan kırmızı suratlı garip yaratık kalbime yoğunlaştırıyo olabilirim. ama o sana göre daha kırılgan. şımarık şapşal bişey böyle,saf ve salak da biraz. sen gbi olgun değil ki anlattığımda beni anlasın,hak versin.. o yüzden böyle yapıyorum. sende biraz bana karşı soğuk nevale olunca,böyle yardımıma koşman gerekince uzaktan bakıp ille de yardıma çağırmamı beklediğinden kısacası öküzün,odunun,kibirlinin önde gideni,arkasından at koşturanı olunca işte bende şaşırıveriyorum yolumu bazen. bende de öküzlük var. tabi. yok değil. karşılıklı yani ben seni suçlamıyorum kesnlikle yok. ama bundan sonra böyle yapmayalım birbirimize diyorum..unutalım olanları ha? en başa dönelim ilk defa aklımı başıma almışım gibi yapalım. daha önce pür gerizekalı mankafalıymışım da, sanki yeni akıllanmışım yani senle yeni tanışmışız gibi yapalım?? ha??
evet ben bunu yapabilirim.biz bunu yapabiliriz. bizim aklımızdan zorumuz yok. hem doğru olanı yapmak en doğrusudur! asfdhaklaşsl
sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder