28 Şubat 2010 Pazar

hüzünleeer başıma vurdu genee!!!



Evimi özlemek yahuu!!
5 haftadır benimsediğim göçebe gezginci kültürünün bugün sonuna geldik.sabit bir şekilde yerimde durup haziran sonuna kadar da okuluma gidiciime yerimde saydığım çok geçmiş günler geçmiş olsunu bol günler üstüne and içerim yimin ederim=P

ama ruhumu istanbulda bırakmış olma ihtimalim nokta kom diyorum, şayet vedalaşamadım bile kendisiyle, o son dakkalar çok hüzünlendim!!

Belki Kamil Koç gerçekten bir doktor olsaydı o afişteki de gençliği olsaydı ben de o otobüse binemezdim mesela=p



uff yaa. =/

2 yorum:

bo☂ dedi ki...

birinci fotoğraf çokharika.

mena. dedi ki...

teşekürleer=)