Sınıfın öbür ucunda tek ayak üstünde durma cezası almış çocuklar gibiyim. Üzülmeye hep uzaklara gidiyorum. En çok da kendimden çok uzaklara.
Affetmemeyi marifet sanan kalplerimiz, hiç bir bok bilmiyorlar aslında.
Bunun dünyanın öbür ucuna da gitsen silinmeyen tek ayak üstü cezası olduğunu bile bilmiyorlar.
Ağırlık merkezim tek ayağımın ucu oldu elini uzatanlar dengemi bozdu ama benim burdan seke seke de olsa gitmem gerek. Bu defa hiç değilse çamursuz bir yerde düşebilmem gerek.
2 yorum:
Harikasın.. Tek ayak üstünde durma cezası ilkokulda verilirdi. hala ilkokula mı gidiyorsunuz?
hala ilkokul kafasıyla yaşıyorum! :)
Yorum Gönder